En toen waren we in Mexico 🌴

Wat is er intussen veel gebeurd… we hebben het gedaan! Eind augustus ’24 hebben we onze koffers gepakt en de deur achter ons dicht getrokken met bestemming Cholul, Mexico. Het afscheid was intens met een uitwuifcomité van alle kinderen in onze straat.

Nu, eind februari ’25 kijken we terug op een wildwaterbaan van gebeurtenissen en emoties. In het kort, om jullie snel bij te praten hieronder een opsomming:

• Na een aantal dagen op hotel zijn we in onze huurwoning getrokken in een privada, een ommuurde woonwijk met gemeenschappelijk zwembad, voetbalveld, clubhuis, etc … we hebben hiervoor gekozen om de kinderen, net zoals in België, buiten te kunnen laten spelen en in contact te laten komen met Mexicaanse kinderen. We hebben echter ontdekt dat deze voornamelijk binnen en in hun eigen zwembad spelen. Dit maakt dat de vriendjes in België dubbel zo hard gemist worden;
• begin oktober zijn de kinderen met school gestart en gaan dagelijks in uniform en met lunchkoeltas om 7u op pad. Hoewel ons doel is om hun op termijn uit het onderwijssysteem te halen is het voor nu handig om de Spaanse taal te leren. Vooral scheldwoorden worden snel opgepikt!
• Ik ben intussen helemaal uit de juridische wereld en maak me nuttig als virtual assistant voor 2 Nederlandse bedrijven. Daarnaast doe ik wat taalgerelateerde freelance jobs en heb ik lol ontdekt in het reviewen van Amazon producten, waar ik ook wat op verdien;
• Zowel Jerome als ik hebben onze verblijfsvergunning waardoor we van dichtbij kennis hebben gemaakt met de Mexicaanse “efficiëntie”;
• Ik heb het ontzettend moeilijk gehad met het feit dat het enerzijds te warm is om met Zaya te wandelen en er anderzijds gewoon geen mooie plekken in de natuur zijn zoals we dat in België kennen. Nou ja er is veel natuur, maar die is niet “wandelbaar”. Paadjes groeien in een mum van tijd weer dicht en slangen, tarantula’s en leguanen maken het toch iets minder relaxed. Daarenboven is er hier geen bos te vinden, enkel lage jungle. Ik was dan ook ontzettend blij toen ik een soort woonwijk met onverharde paden ontdekte waar het aangenaam en verkeersluw wandelen is.
• Sinds november ’24 hebben we een auto. Daarvoor deden we alles met Uber, wat hier heel goed werkt. Maar je bent toch wel een heel stuk vrijer met een eigen auto, zeker in een gebied waar alles ver uit mekaar ligt en het te warm is om te fietsen. We zijn erg blij met onze Maverick, onze eerste pick-up truck.

Er is nog zoveel meer om te vertellen en er staat nog veel meer te gebeuren. Het échte avontuur, de reden waarom we hier zijn, gaat nog maar beginnen. We zien het tegemoet met ups en downs maar de grootste stap is gezet.

We zijn de plas over ….🌊✈